रामवलीलाई पर्वहरुमा समेत बढ्दै गइरहेको आधुनिकताले पिरोलिरहेको छ।

Advertisement

आजभोलि विद्युत्तीय बल्ब, झिलीमिलीको अत्यधिक प्रयोग हुने गरेको छ। जसकारण उनीहरुले दिनरात एक गरेर बनाएको दियो बेच्न समेत निकै नै समस्या हुने गरेको छ। ‘त्यसमा पनि त्यति मेहनत गरेर निर्माण गरेको सामाग्रीहरुको उचित मूल्य छैन। घाटा सहेर पनि आफ्नो पुर्ख्यौली पेशालाई जोगाउन लागेको छु,’ रामवलीले भने। उनका अनुसार ५ वर्ष पहिले ५० रुपैयाँको कलशको भाउ अहिले पनि त्यति नै रुपैयाँमा बेच्ने गरेका छन्। उनका अनुसार उनीहरुले बनाउने दियोको भाउ समेत लगभग ३ वर्षदेखि बढेको छैन। अहिले पनि २ रुपैँयामात्रै छ, एउटा दियोको मूल्य। ‘यस्तो अवस्थामा हामी कुम्हाले कसरी यो व्यवसायबाट घरको गुजारा चलाउन सक्छौं?,’ रामवलीको प्रश्न छ।

जनकपुरधाम-१२ कुवाका बिल्टु पण्डित उमेर ७० वसन्त पार गरिसकेका छन्। उनलाई सघाउने कोही नभए पनि एक्लै पेशा जोगाउनमात्रै हरेक वर्ष सिजनमा माटाका भाँडा बनाउने गरेका छन्। ‘छोरी हुँदा उनले सहयोग गर्थिन्। अहिले छोरीको बिहे भइसक्यो। अब काममा सहयोग गर्ने कोही छैन। एक्लै कहिले सम्म धान्न सकिन्छ हेरौं,’ उनले भने।